Het Wijland. Een bijzonder gebied waar kennis, landbouw en natuur bij elkaar komen. Een gebied waar veel mensen de afgelopen jaren over droomden, ideeën deelden en samen tot mooie plannen kwamen. Een gebied met een prachtig groen hart, omsloten door vruchtbare akkers en de nieuwste kennis, waar wordt gewerkt aan de toekomst van de agrarische sector.
Eetbare natuur
In dat groene hart, het Wisentbos, staat op een heuveltje aan de Lage Vaart een bankje met de naam van mijn opa. Ik zit daar wel eens. Te dromen over dit gebied. Zoals mijn opa dat ook al deed in de tijd dat hij hier bosopzichter was. Ondertussen werkte mijn andere opa op de Flevolandse akkers, om de zware klei klaar te maken voor de landbouw. Het werk in het bos en op de akker had in die tijd weinig met elkaar te maken, maar als ik nú droom over landbouw en natuur dan zie ik een eetbaar bos en natuurlijke akkers voor me, die geleidelijk in elkaar overlopen. Er wordt een beetje landbouw toegevoegd aan de natuur en een beetje natuur toegevoegd aan de landbouw. In de plannen voor het Wijland wordt hier al voorzichtig over gesproken.
Voldoende ruimte
Natuur inclusieve landbouw kan zomaar een grote rol in de toekomst van dit gebied gaan spelen. Die ontwikkeling wil GroenLinks graag mogelijk maken binnen het nieuwe bestemmingsplan. Op z’n minst moeten dromen, ideeën en plannen voor dit gebied, zoals ze de afgelopen jaren al bedacht zijn, voldoende ruimte krijgen. Bij de bespreking van het bestemmingsplan begin deze maand, waren we daar nog niet van overtuigd. In januari staat het opnieuw op de agenda en blijft onze insteek; voldoende ruimte om natuur en landbouw te verbinden.
Pluk de dag
Wie weet plukt de wandelaar in het Wisentbos dan over een aantal jaren niet alleen de dag, maar ook een paar noten en wat fruit. Om dit vervolgens op het bankje van mijn opa op te eten en bij het prachtige uitzicht over het water te dromen over dit unieke stukje Dronten.
Danieke