Wie zonder zonde is...
Als fractie realiseren we ons dat wij allemaal mensen zijn die in de samenleving actief zijn en dat we allemaal fouten maken of soms ook een tikje hypocriet zijn. "Dat geldt ook voor mij! Als GroenLinkser vind ik dat we binnen het dorp alles op de fiets zouden moeten doen. Maar ook ik pak echt wel eens de auto. Omdat ik haast heb, omdat het slecht weer is, of gewoon uit luiheid" bekende fractievoorzitter Paul Vermast.
Maar dat was niet waar het debat over ging. Voor ons stond de integriteit ter discussie. Wat GroenLinks betreft is bewustzijn de eerste stap als het gaat in integer handelen. Met transparantie direct daaraan gekoppeld.
Als je een fout maakt is het belangrijk daarover meteen open en eerlijk te zijn. We willen met elkaar geen cultuur van afrekenen. Maar een cultuur waarin we ongemak en vergissingen bespreekbaar maken. Je hoeft niet meteen 'aan de hoogste boom' als je de mist in gaat. We moeten met elkaar die veiligheid kunnen opbrengen.
Handelen Berghorst
Toch hebben we grote moeite met het handelen van collega Berghorst. Zij werd dit voorjaar mede eigenaar van een uitzendbureau voor arbeidsmigranten en haalde deze mensen midden in corona-tijd naar Nederland om ze te huisvesten in caravans in een schuur. Zonder daarvoor de benodigde vergunningen aan te vragen of het gesprek aan te gaan met de gemeente voor een mogelijke oplossing.
Dit alles op een moment dat de gemeenteraad moest besluiten over een beleidsvisie huisvesting arbeidsmigranten en haar fractie, mede met GroenLinks, een amendement indiende dat het college vraagt de huisvesting van arbeidsmigranten te verbeteren.
Mevrouw Berghorst kwam daarmee pas naar buiten nadat Omroep Flevoland over de situatie van de arbeidsmigranten in haar schuur berichtte.
Integriteit
Al deze zaken maken dat er meerdere momenten zijn te benoemen waarop mevrouw Berghorst een verkeerde keuze maakte. Momenten waarin ze besloot geen vergunning aan te vragen en niet bespreekbaar te maken dat er een probleem was ontstaan.
Ieder incident op zichzelf was zo’n onderwerp die we, in onze cultuur van het bespreekbaar maken van fouten en vergissingen, misschien nog wel hadden kunnen volgen.
Maar als dat kwartje pas valt nadat er vragen door de pers worden gesteld, dan is er iets mis. En als we dan gaan optellen naar zoveel momenten waarin er echt een foute keuze wordt gemaakt, dan moet je jezelf onmiddellijk de vraag stellen of je geschikt en nog geloofwaardig bent als raadslid.
Het oordeel van GroenLinks is in ieder geval dat, als er zóveel momenten aan je voorbijgaan, dat je dan ongeschikt bent.
Afkeuring
In het debat herhaalde mevrouw Berghorst haar eerdere verklaringen in de media. Verklaringen die voor ons als fractie moeilijk te rijmen zijn. Want er was geen sprake van een onverwachte noodsituatie door Covid19. Er zijn namelijk, willens en wetens, mensen uit Roemenië hierheen gehaald om te komen werken midden in de lockdown. Dan heeft daar een weloverwogen commerciële afweging aan ten grondslag gelegen.
Als je dan ook nog geen vergunning aanvraagt omdat 'de gemeente niet zo snel reageert en het aanvragen van een vergunning te lang duurt' stapel je fout op fout. Zeker als je in je rol als raadslid niet aan de bel trekt.
Voor GroenLinks was dit alles de reden om mede indiener te zijn van een motie van afkeuring richting mevrouw Berghorst. Dat is het zwaarste middel dat een gemeenteraad tegen een collega kan inzetten. Want een raadslid wegsturen zoals dat bij wethouders gebeurt kan in het geval van een gemeenteraadslid niet.
Tot onze teleurstelling stemde mevrouw Berghorst mee en voor de motie zonder daaraan de enig juiste conclusie te verbinden en op te stappen. Waarmee ze opnieuw een fout toevoegt aan het toch al niet geringe lijstje.
